Filed under: 2010 Rome
Hoi allemaal,
Zit nu in de bibliotheek van Empoli, moest hier lid worden en een hele sessie van bureaucratie doorlopen, gelukkig werd ik geholpen door een aardige Italiaanse dat maakt het weer een beetje goed.
Ik ben nu in Empoli en ga straks met de trein naar Firenze ofterwijl op zijn Nederlands Florence. Heb mijn eerste rustdag.
De laaste dagen waren zwaar en prachtig tegelijk, vrijdag moest ik in de Appenijnen tegen een berg op van meer dan 15 ik vermoed zelfs 18 % (hoe meet je dat?) dat ging dus niet met al die bagage. Toch maar lopen en zelfs dat was vreselijk met die hitte. Heb 1 1/2 liter water opgedronken voor ik boven was. Op dat moment brak ik bijna, dacht: ” het wordt niet meer wat”, want volgens de route kreeg ik nog veel meer van dit soort trajecten, ik sliep er slecht van, maar dat was niet echt nodig… de rest van het traject was uitstekend te doen en heb bloedstollende kilometers lange afdalingen gemaakt met prachtige vergezichten over Toscane.
Maar het is niet ongevaarlijk hier, lieve hemel, in het weekend komen er zwakbegaafde Italianen op zware motoren de bergen bewonen, wat bloedje link zeg, je ziet ze van links naar rechts hangend op die moordmachines door dorpen en bochten razen. Levens gevaarlijk en een herrie….!!
Ik ben zonder dollen drie keer aan een confrontatie ontsnapt, maak je niet ongerust hoor, ik ben alert, maar ik heb vreselijk gevloekt op een paar van die lui. Ik zag op een gegeven moment dat Politie er twee aangehouden had, heb er een foto van gemaakt en ik kreeg door dat waarschuwend met de hand de tegenliggende motorrijders inhouden omdat ze bang zijn aangehouden te worden. Dat heb ik dus constant gedaan en grote schik in het merkbare resultaat gehad.
Maar schakel de fietsers ook niet uit, ik kom er heel veel tegen die zich allemaal naar beneden storten, hoe dat statistisch kan weet ik niet, dat moet ik nog uitvinden. Ik word maar zelden naar boven zwoegend ingehaald en zo hard ga ik nou ook weer niet. Ik denk dat ze vooral bergaf willen oefenen.
Nu even wat postievers over de Italianen, ik krijg van sommige Italiaanse fietsers enorm leuke reacties, ze roepen .. klappen en steken hun duim op, ja naar boven natuurlijk. Dat helpt altijd weer een paar meter.
Ik hoor hier nogal wat Italiaanse vrouwen tegen hun mannen tekeer gaan, wat een temperament… wauw…. en wat een bitches zitten erbij, ik lach mij rot om wat ik zo nu en dan in het voorbij gaan hoor. Dan begrijp ik ineens dat camicaze gescheur op de weg beter, arme Italiaanse mannen. 🙂
Ik ga zo verder, ga mijn was ophalen, die ik afgegeven heb bij een Laundery, dus alles is weer nice and clean en stinkt niet meer zo vreselijk naar twee weken regen kou en zo… !
Tot weer … Ciao
Jammer dat in nou net mijn fototoestel niet bij mij heb. Kwam onverwacht deze internet mogelijkheid tegen. Volgende keer weer.
